Vandaag was wederom weer een aangename dag om in de tuin te vertoeven. Dat heb ik ook gedaan met een boekje in de hand. Hij is bijna uitgelezen.
Ik zal de laatste pagina's vanavond nog doorlezen, want ik ben best wel benieuwd hoe het verhaal afloopt. Nu vragen jullie af "Wat lees je dan, Wendy?" Nou, ik lees een Caballero boekje Schorpioen geschreven door Christopher Hill.
Het gaat over iemand die ongewild ergens in verzeild raakt omtrent een politieke beweegreden.
Er is iemand die alles op alles zet om op de positie van de Minister- President wilt zitten en hij schuwt niet om mensen daarvoor uit de weg te ruimen totdat de persoon die ongewild in het verhaal wordt getrokken ten tonele komt.
Die persoon wordt tot scherpschutter getraind om de andere persoon te stoppen. Vanaf hier ga ik niet verder vertellen. Als je het hele verhaal wilt weten dan zal je 't zelf moet gaan lezen.
Ondanks dat ik het boekje van circa 500 pagina's helemaal heb gelezen, ben ik erg trots op mijzelf. Opdat ik normaal gesproken niet zo'n boekenworm ben.
Wie weet heb ik de smaak te pakken, maar ik blijf wel op andere vlakken creatief. Ik kom nog eens tijd te kort met al die vrijetijdsbesteding naast mijn dagelijkse werkzaamheden. Even tussendoor, vinden jullie het wel leuk hoe ik het beschrijf?, Wendy 👀
Geen opmerkingen:
Een reactie posten