Persoon achter de verhalen

Mijn foto
Wat je krijgt is wat je leest.

donderdag 5 februari 2015

Met één been in de droom

Daar sta je dan met één been in de droom die je voor ogen had.
Plots wordt dat been bruut uit die droom gerukt door bepaalde omstandigheden wat je zelf niet in de hand hebt.
Waardoor je weer terug bij af bent, weg onafhankelijkheid. Het geduld raakt langzaam op, zo ook bij Luna & Luca.

Je dacht dat je nog één week met verplichtingen te gaan had, helaas dat gaat dus niet door. Je moet vrolijk verder hoewel het steeds moeilijker wordt.
Ook bij Luna & Luca zakt de moed in de schoenen en vragen zich af "Wanneer komt het geluk eens naar ons toe?" Zij verlangen net als ieder ander naar het op eigen benen staan wereldje, als telkens roet in het eten wordt gegooid dan komen zij nooit op eigen benen te staan.
Wat dat betreft is de maatschappij zo verrot dat je geen uit weg meer ziet en je tijd maar moet uitzitten. Buitenstaanders stoppen mensen veel te snel in hokjes, ook bij Luna & Luca is dat het geval.
"Hallo, we kunnen meer dan alleen solliciteren tot je een ons weegt.", denken Luna & Luca. "Wij zijn niet dom om andere dingen te gaan ondernemen, zo lang wij continu tegen gehouden worden dan komen wij ook niet verder!"
Hulp van die buitenstaanders hoeft je ook niet te verwachten,  er wordt namelijk van je verwacht dat je aan al hun verplichtingen voldoet. Ondertussen zitten zij op door de maatschappij gefinancierde stoel hun targets te halen, hun cliënten ho maar.
Omscholing kan wel, maar op eigen kosten. Deze worden niet meer vergoed. Maar ja, als je net zo'n platzak bent als Luna & Luca dan is omscholing onmogelijk.
Het lijkt er op dat zulke mensen je domweg niet willen helpen, want hun salaris is al dik in de pocket. De huidige maatschappij draait alleen maar om die rot centen, ook al heb je niks meer toch blijft men bij je plukken.

Luna & Luca zijn ondertussen er achter gekomen dat het een zelfredzaamheid maatschappij op komst is. De enige die hier van profiteren zijn de mensen die niet op de centen hoeven te letten, want zij worden met de dag rijker.
De mensen zoals Luna & Luca worden alleen maar armer en nee, dit is niet van de laatste tijd. Dit is altijd zo geweest en dat zal ook altijd zo blijven. Maar he, het voetvolk is wel het volk die de centen voor die rijke stinkers binnen halen en dat wordt bij die rijke stinkers even vergeten.
Dat die rijke stinkers hun centen verkwanselen en uiteindelijk  failliet gaan boeit ze niet, maar het voetvolk zit door hun verkwanseling dan wel in de problemen.
Kortom, het voetvolk zoals Luna & Luca zullen altijd de werkslaven van de rijke stinkers blijven en worden zonder pardon als grof vuil aan de kant gezet.
Dit is een materie die nooit begrepen zal worden, maar ooit zal het voetvolk zich tegen die rijke stinkers gaan keren.