Persoon achter de verhalen

Mijn foto
Wat je krijgt is wat je leest.

dinsdag 10 september 2019

Te triest voor woorden.

Wat is dat toch de laatste tijd met de jeugd?
Geen enkel dier is veilig, van duifjes tot egeltjes, van visjes tot konijntjes tot katjes.
Niks is meer veilig bij hen. 
Ze worden door de jeugd als voetbal gebruikt of vertrapt of opgedronken of beschoten of verbrand.
Ik vergeet het inrijden op zwanen en eenden gezinnen nog.
De jeugd is erg barbaars tegenover de weerloze dieren. 
Is dat gebrek aan respect en opvoeding?
Natuurlijk deed men vroeger ook dingen met dieren wat niet door de beugel konden.
Maar dat was nog in de tijd dat er geen internet of social media was.
Dat is nu wel het geval waardoor alles veel eerder aan het licht komt.
Ook heeft het time out systeem zijn beste tijd gehad.
Laat de corrigerende tik maar zijn herintreden doen, die brengt de boodschap wel over.
Hoewel elke moment van de dag zo'n berichtgeving komt dan nog laat het mij niet koud.
Behandel de dieren met liefde zoals jezelf ook behandeld wilt worden.
Heb respect voor alles wat leeft.
Veel liefs, Wendy πŸ‘€

maandag 2 september 2019

Ja ja, te lang niet geschreven.

Mijn excuses dat ik de laatste tijd niks meer heb geschreven, dat had ook met het donders mooie weer te maken.
En ik was ook druk met andere werkzaamheden die voor gingen.
Nu de dagen koeler en korter worden kan ik inderdaad mijn 16 rules column weer op pakken.
Tegenwoordig sta ik erg positief in het leven, alles gaat gelukkig weer bergopwaarts.
Het ouderwetse schoolleitje was aardig vol geschreven, de laatste tijd wordt het leitje schoner.
Elke keer verdwijnt er een regeltje en dat voelt goed.
Wat?!?! Dat voelt ongelofelijk goed, het fenomeen "Op je eigen benen staan." wordt steeds realistischer.
Hierdoor krijgt mijn inspiratie sensor ook een boost voor nieuwe ideeΓ«n en creativiteit.
Laten de donkere dagen maar komen, het gaat mij niks meer doen.
Ook zit ik te denken om mijn fototoestel weer op te pakken en mooie plaatjes te schieten.
Dat is toekomst muziek. Komt tijd, komt raad.  
Veel liefs, Wendy πŸ‘€

donderdag 13 juni 2019

Long time no write 😳

I know,  i know, ik loop al een paar maanden achter met mijn columns.
Ik had de vorige column aangegeven dat ik wat consequenter zal moeten zijn met columns schrijven.
Ik heb eerlijk gezegd niet meer aangedacht om te schrijven.
Ook was er geen aanleiding om iets te schrijven.
Alhoewel heb ik de laatste tijd wel wat geschreven, maar dat was offline.
Lekker old school Bullet Journaling en het was ook nog eens niet voor mijzelf, maar voor Puss.
Ik schrijf elke dag zijn avonturen in zijn boekje op met bijbehorende illustraties die eveneens van mijn hand komen.
Ik heb zelf niks wat erg bijzonder is om te noteren.
Ik probeer om mijn 16 zinnen regel te hanteren ookal heb ik niks.
Op de socials ben ik ook niet echt actief zoals voorheen, twitter en Facebook verliezen langzaam mijn enthousiasme.
Instagram daarintegen wordt wel interessanter.
Voornamelijk het account van Puss, die wordt langzaam maar zeker groter.
Mocht je nieuwsgierig naar zijn account bent, zoek dan op Senor_puss.
Natuurlijk heb ik ook nog de accounts van NiLaMi's en mijzelf.
Het eerst genoemde moet ik weer updaten, daar heb ik nog geen inspiratie voor gehad.
Veel leesbplezier en veel liefs, Wendy 👀

maandag 1 april 2019

Waar zijn het respect en het fatsoen gebleven?

Nou, nou, ik ben niet echt consequent met mijn columns schrijven.
Ik schrijf alleen als iets mij heel erg stoort, zoals aan de mensen die ongenuanceerd bij een ongeval of een soortgelijke incident staan filmen met hun mobiel.
Ook geven zij de hulpdiensten niet de ruimte waarom zij vragen.
Verder geven de ramptoeristen ook hele verkeerde signaal aan de jeugd af.
De jeugd denkt "Als de volwassenen dit mogen filmen dan mogen wij dat ook."
Zonder dat zij realiseren hoe zowel het slachtoffer als de hulpverleners zich in het nauw voelen.
Het respect en het fatsoen zijn de laatste jaren uit de opvoeding verdwenen en dat is erg zorgelijk.
Vraag jezelf eens af "Hoe zou jij het vinden als een wildvreemde jou filmt terwijl jij flink in de kreukels ligt?" en "Hoe zou jij het vinden als jij als hulpverlener niet de ruimte krijgt om het slachtoffer fatsoenlijk te kunnen helpen?"
Het meest vervelende van alles is dat zulke filmpjes tig jaren lang op het wereldwijde web blijven rond circuleren, zelfs de filmpjes met fatale situaties.
Mensen en kinderen denken niet na wat zij allemaal online zetten en welke gevolgen het allemaal heeft.
Het enige wat ik kan meegeven is "Heb respect voor de hulpdiensten die kwetsbare mensen uit hun benarde situaties helpende hand toereiken."
Voor je het weet, heb je die mensen zelf nodig.
Onthoudt "hulpverleners zijn ook mensen met gevoel net als jij en ik."
Wees respectvol!
Veel liefs, Wendy 👀

maandag 11 maart 2019

Foei,........

Foei, ik moet mijzelf aan toezetten om wat vaker met mijn 16 zinnen column bezig houden.
Maar ik heb niet altijd een goed verhaal om een column te schrijven.
Ik zal mijn best doen om de discipline er in te houden.
Ik las van het weekend dat men peuters op een dieet te zetten om obesitas te beperken.
Dan denk ik "Mensen, moet dat nu?"
Laat de kinderen zo veel mogelijk buiten spelen in plaats van achter de tv of tablet te zetten.
Ook zal het buitenspelen met de kinderen voor de ouders goed zijn.
Zo blijven de kinderen en de ouders conditioneel gezond.
Als kinderloos persoon mag ik natuurlijk niks er over zeggen, want ik ben geen ervaringsdeskundige.
Ik kan wel erg logisch nadenken.
Waarom waren de kinderen uit mijn kindertijd wel op het juiste gewicht?
Precies, wij kenden geen personal computer, laptop, tablet en smartfone destijds niet.
Ook werd er niet met het vingertje gewezen met andere woorden "Je mag dit niet, je mag dat niet. Je moet alles doen wat een voedingsdeskundige je op legt."
Laat je niet opjagen en leef jouw leven.
Warme groet, Wendy 👀

maandag 4 februari 2019

Oeps!

Ik moet mijzelf een flinke schop onder mijn eigen kont geven. Ik ben afgelopen maand met van alles behalve column schrijven bezig geweest. 
Zo, was ik bezig met sporten, ecoline tekenen en schrijven en met de kleine ondeugd Senor_puss.
Mijn excuus daarvoor, ik zal deze maand eens meer gaan schrijven over dingen die mij vreugde geven, die mij storen e.d.
Ik moet gewoon mijn 16 regel column concept op de kaart zetten, want het is stiekem best wel leuk om je verhaal binnen de 16 regels te vertellen.
Maar ja, dan moet je jezelf wel de tijd gunnen om te doen. Om even terug te gaan naar het onderwerp sporten.
Ik wist niet dat het vreugde geeft, ik hoop dat het daar niet bij blijft. Het zal fijn zijn als het ook aan de buitenkant te zien is.
Zoals jullie misschien al vernomen hebben, ben ik over 10 dagen een jaar gestopt met roken.
Nadeel is wel gewicht toename terwijl ik niks geks heb gedaan, normaal gegeten, nauwelijks gesnoept en toch paste mijn favoriete kleding niet meer.
Mijn streven is om weer terug in mijn kleding te kunnen, dus de buik en heup partij flink aanpakken.
Ik doe mijn best en meer kan ik niet doen dan op mijn manier gezond te blijven met zo nu en dan uitzonderingen.
Zo te zien ben ik alweer aan het einde van deze column gekomen. Zorg goed voor jezelf, doe het niet voor een ander. Tot de volgende column, Wendy πŸ‘€