Druk, druk, druk

Doordat ik erg druk met NiLaMi Jewelry bezig ben, heb ik weinig tijd voor deze blogaccount. Ondanks dat wil ik het nog niet aan de kant schoppen, want ik wil persoonlijke avonturen van het zakelijke gescheiden houden.
Ik probeer de boel af te wisselen met al dan niet een gedicht, mits daar nog inspiratie voor is.
Eerst het één, daarna het ander. Dus piano, piano. Ik moet niet alles tegelijk willen, gewoon de tijd verdelen. Maar dat is overigens makkelijk gezegd dan gedaan. Organiseren is een hele klus en ik denk niet dat ik de enige ben die daar moeite mee heeft. Ik weet het, een to do list is een uitstekende hulpmiddeltje. Maar dan ben ik bang dat ik nog meer tijd te kort kom.
Wat dat betreft heb ik sowieso een liedje wat mij houvast geeft, namelijk "If i can dream" van Elvis Presley. De tekst klopt exact.

"There must be lights burning brighter somewhere
Got to be birds flying high in a sky more blue

If i can dream of a better land
Where all my brother walk hand in hand
Tell me why, oh why
Oh why can't my dream come true

There must be peace and understanding sometimes
Strong winds of promise that will blow away the doubt and fear

If i can dream of a warmer sun
Where hopes keeps shining on everyone
Tell me why, oh why
Oh why won't that sun appear

We're lost in a cloud
With too much rain
We're trapped in a world
That's troubled with pain
But as long as a man has the strength to dream
He can redeem his soul and fly

Deep in my heart there's a trembling question
Still i am sure that the answer gonna come somehow
Out there in the dark, there's a beckoning candle

And while i can think, while i can walk
While i can stand, while i can talk
While i can dream
Please let my dream come true
Right now
Let it come right now
Oh yeah."

🎶Songwriter Walter Earl Brown🎶

Warme groet, Wendy

Verrijking van NiLaMi Jewelry Imperium

Ik ben vandaag bezig geweest met Verrijking van NiLaMi Jewelry. Hiermee hoop ik iets meer de voeten aan de grond te krijgen.
Op het genoemde blog krijg je een kijkje backstage te lezen en ik hoop dat het leuk ontvangen wordt.
Ook zal ik proberen om deze blog up to date te houden naast al mijn andere werkzaamheden die offline actueel zijn.
Het namelijk niet de bedoeling dat ik 24/7 online bezig ben, er bestaat ook een leven offline die onderhouden moet worden.
Daar zal ik een bepaalde ritme in moeten vinden om alles in goede banen te kunnen leiden.
Het is een kwestie van goed plannen al dan niet met behulp van een planner.
Dat gaat denk ik wel goed komen. Voor deze blog heb ik verder niks om over te schrijven, dus ik houd het kort.

Warme groet, Wendy

Oeps, bijna een jaar niks geschreven.

Ondanks dat ik bijna een jaar lang niks van mij heb laten zien, is er toch heel veel gebeurt.
Zo verloor ik mijn inspiratie voor de projectjes die ik nu nog op de plank heb liggen, merendeel van die projectjes zijn op verkoop gebied.
Helaas durven de mensen nog steeds niet aan om door mij handgemaakte producten te lopen en daar baal ik best wel van.
Ik bedoel men vindt het allemaal wel leuk en uniek, als ik hen vertel dat het ook mogelijk is om geheel naar eigen smaak en wensen te laten realiseren dan nog deinst men terug.
Aan mijn service ligt het niet. Ik bedoel als iets kapot of niet naar wens is dan kan men dat gewoon zeggen en aan mij mee geven, zodat ik het kan herstellen.
Verder bied ik mijn producten voor een redelijke betaalbare prijs aan. Ik hoeft heus niet de hoofdprijs, als ik mijn materiaalkosten maar er uit heb in combinatie met een klein beetje winst.
Maar goed, daar ging het eigenlijk niet over. Ik heb zo'n gevoel dat ik op een of andere manier door buitenstaanders in mijn creativiteit wordt belemmerd en dat men mij het geluk niet gunt.
Op deze manier wordt mijn geduld flink op de proef gesteld en de moed in de schoenen zakt. Het lijkt wel dat ik keer op keer mij tegenover anderen moet bewijzen. Het klinkt misschien wel wanhopig en depressief, dat voelt het soms ook.
" De aanhouder wint." zegt men. Maar hoe dan? Voor mijn gevoel duurt het allemaal te lang voor dat het Eureka moment zich aandiend. Zoals ik waarschijnlijk al eerder heb beschreven, durft men niet outgoing te gaan.
Daarom roep ik mensen op om je eigen "Ik" zichtbaar aan de buiten wereld te laten zien. Laat zien dat je het massagedrag beu bent en je eigen weg te volgen.
Laat door middel van je anders te kleden met daarbij behorende accessoires te dragen zien dat je tegen het massagedrag bent.
Stap uit het kudde gedoe, laat zien wie je echt bent en niet op gaan in de massa. Ik weet het, men kijkt erg vreemd als men een excentriekeling zien. Daar moet je gewoon lak aan hebben, want niemand is hetzelfde.
Dus sta voor jezelf op, dat doe ik ook. Ik loop ook niet als een hondje achter iedereen aan. Ik probeer ook al een tijdje om boven iedereen uit te stijgen. Dat lukt mij aardig, al zeg ik het zelf.
Ik merk op dit moment dat mijn woorden langzaam aan het verminderen is. Dat betekent dat ik voor nu moet stoppen met letters op het scherm te toveren.

Liefs, Wendy