Hé wacht even, ik heb volgens mij al een Eureka momentje. Want ik zit constant blogjes/columns van 16 zinnen te schrijven. Nu maar hopen dat ik het ook wereld kundig kan maken. Ik denk door middel van hashtag 16 zinnen column of zal dat niet werken? Ik ga het gewoon proberen, dat doet een hondje ook, toch?
Voorlopig zal ik het op vrijwillige basis moeten doen anders loopt er iemand in mijn nek te hijgen "Je bent totaal wat anders aan het doen dan wat ik je bevolen heb." En dat moet ik ook niet hebben, maar ik hoop van ganze harte dat ik zo snel mogelijk van zo'n hijger af kom.
Ik bedoel het leven is een stuk beter als je het zelf regisseert en niet dat een ander even bepaald hoe je leven moet.
Maar goed, het gras is aan de overkant altijd groener, helaas. Ik merk wel, hoe later op de avond, hoe mooier mijn columns uitpakken.
Voorlopig zit ik nog aan een onzichtbare ketting vast waaraan ik constant teruggetrokken wordt.
Mijn 16 zinnen column die pakt men mij niet meer af, dat blijf ik gewoon doen. Ook zal ik mijn woorden niet aanpassen voor wie dan ook, al is het de koning. Het is en blijft mijn mening.
Take it or leave it. Dat is mijn schrijfsel en daar moet je er mee doen, Wendy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten