De dodenherdenking & de bevrijdingsdag

Ik heb een poosje niks geschreven, opdat ik de afgelopen tijd druk ben geweest.
Ook heb ik veel tijd in mijn agenda/bullet journal besteed.
Het is nog niet klaar waardoor ik zodadelijk weer mee aan de slag ga.
Natuurlijk ben ik om 20:00 uur 2 minuten geluidloos ofwel stil vanwege dat mijn grootouders die 5 oorlogsjaren bewust hadden mee gekregen.
Jammer genoeg kan ik ze niet meer naar die tijd vragen hoe het was en dergelijke.
Mocht jij als lezer nog wel die kans hebben, pak 'm dan en schrijft die verhalen op nu het nog kan!
Mijn oma vertelde wel eens dat opa en zij Joden onderdak gaven met gevaar voor eigen leven.
Opa had destijds de allereerste bewakingsbedrijf van Noord-Oost Nederland waardoor hij vaak na 20:00 uur nog op pad moest voor de bewakingsobjecten van zijn cliënten.
Aangezien destijds een avondklok was, mocht niemand de straat op met uitzondering van hem.
Opa werd dan ook geregeld door de Duitsers staandergehouden en gelukkig mocht opa zijn fiets houden anders kon hij zijn werk niet doen.
Dat is een verhaal die ik van mijn grootouders ken.
De verhalen van mijn andere grootouders ken ik niet, zij spraken nooit over die tijd.
Door hun plattelandse opvoeding en leven werd er altijd gezegd "Wat geweest is, is geweest."
Een ding is zeker, de vrijheid die wij nu kennen hebben wij aan de generatie van de grootouders te danken en daar moeten wij zuinig op zijn.
Er zijn nu nog zat kinderen en volwassenen die in angst leven waarbij de vrijheid niet vanzelfsprekend is.
Wees 2 minuten stil en heb morgen veel plezier met het feestgedruis, Wendy 👀