Persoon achter de verhalen

Mijn foto
Wat je krijgt is wat je leest.

vrijdag 2 oktober 2015

Een flinke poos niks meer geschreven

Na het laatst geschreven stuk had ik even geen behoefte aan om wat te schrijven.
Natuurlijk is er wel veel gebeurt zoals een rouwperiode en opnieuw mijn draai zien te vinden.
Dat laatste heb ik nog niet gevonden, ik stuit tegen diverse weerstanden op.
Mijn ondernemende idee wil ook nog steeds niet van de grond komen.
Ik weet ook niet wat ik fout doe, hoewel ik genoeg verkoopbare producten in huis heb staan.
Blijkbaar is handgemaakte ook niet erg in trek.
Hoe leuk is het als je iets hebt wat totaal op je persoonlijkheid aansluit?
Maar nee, men wil met de massa mee gaan.
Wat nu trendy is dat wil men ook hebben, stap eens uit de voorgekauwde wereld en ga je eigen smaak ontwikkelen.
Ik bedoel dit is een Zwart/roze armbandje die ik zelf gemaakt heb om eventueel te verkopen.
Het is ook mogelijk om met andere details te realiseren geheel aan je eigen persoonlijkheid.
Dit geldt ook voor ontzettend leuke haarclips zoals deze Gerbera met Eifeltoren bedeltjes en zo heb ik nog meer leuke dingetjes op Wendys_Creafantasy staan.
Waarschijnlijk is daar geen vraag naar helaas.
De verkoopprijs is niet eens zo extreem hoog.
Ik vraag op z'n minst de materiaalkosten, dus winst maak ik er ook niet op.
Ik ben al blij als ik die kosten er uit heb zodat ik weer nieuw materiaal kan kopen om weer nieuwe leuke dingetjes te maken.
Ik denk ook dat ik met deze blog account, Instagram account Wendys_Creafantasy & Twitter account Wendys_Creafant samen moet combineren om meer animo te genereren.
Want via Facebook werkt dat niet, dat heb ik al ondervonden.
Ik zal eens goed naar mijn plan moeten kijken en eventueel een beetje bijstellen.
Hoewel ik persoonlijk denk dat ik een vrij sterk plan heb die te verwezenlijken is.
Helaas heb ik ook met de gun factor te maken en blijkbaar wordt dit mij niet gegund.
Dat begrijp ik dan niet, ik probeer zeker al 21 jaar iets op te zetten wat ik niet alleen leuk vind maar ook anderen.
Soms heb ik het gevoel dat buitenstaanders mij liever onderschatten en onderdrukken i.p.v. een helpende hand uit te steken.
Ik zou bijna mijn ding willen vergelijken met de muziek industrie.
Als je iets maakt wat in het commerciële circuit niet past dan heb je ook geen bestaansrecht omdat je anders dan anders bent.
Dat is toch zonde van al die onontdekte talenten wat verborgen blijft of denk ik nou verkeerd.
Tegenwoordig komt het hier op neer dat je een kruiwagen nodig hebt of een BN-er moet zijn om een aantal deuren te laten openen.
Als eenling heb je geen schijn van kans om ergens een voet tussen de deur te krijgen en dat is erg jammer.
Maar goed, ik ga mijn best doen om toch die voet tussen de deur te krijgen als eenling en ik hoop dat iemand dit dan oppikt om mij een kans te geven.
Het moet domweg toch een keer lukken? Zeker nu!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten